باران شمال – یکی از مراحل رشد است که تغییرات زیادی را در بدن فرد بوجود آورده و افراد در این سنین به سبب ویژگی های این دوران،نیازمندی هایی پیدا می کنند که ارضا و تأمین آنها، در سلامت فردی و اجتماعی جوان تاثیر مهمی دارد از این رو، فراهم نمودن امکانات لازم برای نیازها مورد تاکید روانشناسان و متخصصان است.از آنجایی که دغدغه ها و نیازهای جوانان از مباحث روز جامعه است،

سیده معصومه علوی

اختصاصی باران شمال به قلم سیده معصومه علوی – بر ماست که به مسائل و بحران های آن توجه کنیم و البته هرگونه سخنی در مورد جوان در عین سادگی، بسیار پیچیده است، زیرا احتیاج به معرفت و شناخت کامل نسل گذشته و آینده دارد. شناخت این نسل یعنی شناخت روحیات، تمایلات، احساسات، شناخت خواسته ها و توانمندی های جوان. پس اگر نتوانیم تفسیری صحیح و منطقی از جوان داشته باشیم، نمی توانیم او را دریابیم و مهم تراینکه؛ او نیز از خود، محیط خود، آینده خود و هدف آفرینش تفسیر روشن و همگون داشته باشد.

تحقیقات نشان داده؛ نسل جوان امروز با دو بحران روبروست:
بحران شناخت خود
این عمده ترین بحران جوان محسوب می شود. شخصیت جوان شخصیت ثابت و پایدار نیست و از این رو همواره در معرض تزلزل است. زیرا انسان درکودکی، تنها، مایه های شخصیتی را داراست ولی تشخص یافته نیست. و در فاصله این دوره، شخصیت انسان در حال شکل گیری است. کلام مشهوری ست که می گوید: «قلب جوان چون سرزمین مساعدی است که پذیرنده ی هر بذری است.»

همین حالت پذیرش، نشان از عدم شکل گیری شخصیت می باشد و مهم آن که در همین دوره، شکل گیری شخصیت صورت می پذیرد. پس دوره جوانی دوره انتقال از عدم تشخص به سوی شخصیت یافتن است و دوره انتقال، دوره بحران هاست و قبل از پرداختن به سوال هایی نظیر «من کیستم؟ کجا هستم؟ چه باید بکنم؟» باید بدانیم که جوان قبل از اینکه بر خود مسلط باشد تحت تاثیر حوادث بیرونی قرار گرفته و محیط اطراف سمت و سوی او را جهت می دهند.

نداشتن فضای ذهنی روشن و شناختی گویا از هویت خود، آینده خود، محیط،مشکل اساسی و جدی جوانان است. چنانچه مجاب شوند که به مقتضای سن جوانی،اطلاعات شان نسبت به بسیاری از امور ناقص است و بایستی با صبر و تحمل و استفاده از اساتید و راهنمایان، به آگاهی و شناخت دست یابند؛ می توانند شاهد رشد روزافزون خود باشند. ولی مهم آن است که کسانی ک وظیفه تربیت او را بر عهده دارند؛ به مباحث روانشناختی و جامعه شناختی آگاه باشند.

دوم فرایندِ الگوپذیری
عامل دیگر که باعث جهت مند شدن زندگی فرد می شود، شخصیت های آرمانی مورد نظر اوست. گرایش فرد به سمت شخصیت های مورد نظرش که بر اساس شناخت و یا ایجاد رابطه عاطفی با آنان، بوده ؛ موجب شکل گیری رفتار اجتماعی و ترسیم آینده اش می شود. الگوپذیری، شیوه هایی هستند که از فرهنگ نشأت می گیرند و افراد به هنگام عمل به طور طبیعی با این الگوها سر و کار دارند و نگرش و رفنار آنها با این الگوها تطابق می یابد.

رابطه با آنان بوده؛ موجب شکل گیری رفتار اجتماعی و ترسیم آینده اش میشود. الگوپذیری شیوه هایی از فرهنگ هستند که افراد بطور طبیعی الگوهایی را برای نگرش و رفتار خود بر می گزینند. علت چنین گرایشی این است که جوان بطور طبیعی؛ در درجه اول آنچه را که با تمایلات و احساسات لذت بخش او مطابقت داشته؛ می پذیرد و تحت تاثیر آن قرار؛ و آن را به عنوان الگو انتخاب می کند.

حال؛ اگر این انطباق حاصل نشود انزجار، دلسردی و کناره  گیری ناخودآگاه آغاز شده و در این حال او بدنبال الگوی دیگری می  گردد. ما باید الگوی سالم دیگری در اختیارش قرار دهیم که در عین هدایت به افق های عقلانی به احساسات او نیز پاسخ داده، خواسته  ها و تمایلات را در چارچوب نیاز واقعی او برآورده سازیم. باید این واقعیت را پذیرفت که تا ما جوان را در نیابیم آینده را نخواهیم داشت و تا آینده را نداشته باشیم تلاش گذشته ما بی  ثمر خواهد بود.

پس به جای تهدید و بی احترامی و خرده گیری های بی انتها؛ به ارائه الگوهای قوی و ملموس که همه گونه جذابیت را به همراه داشته بپردازیم.
وه! که اگر این الگو، خودمان بودیم چه میشد ؟!! عزم ملی برای همراهی و درک جوانان لازم است.یکی و دو دستگاه اجرایی نمی تواند به تنهایی سهم قابل انتظاری را از همراهی برآورده کند. در همراهی با او به واقعیات بپردازیم و از باید و نبایدهای تکراری بپرهیزیم

به نقل از حریم امام خمینی
” جوان مطابق با روحیه خود از کهنه کاری گریزان است و به نواندیشی و تازه گرایی گرایش دارد و این ما هستیم که وقتی جوان را با خود همراه کردیم باید سنت و تجدید را کنار هم بنشانیم و بین گذشته و آینده عقد قرابت ایجاد کنیم.”پس بیاییم علی اکبرهایی تجدید کنیم که ضمن حفظ کرامت حضرات: الگوی نویی برای جوانان بوده و نو اندیشانه به تجدید نسل بپردازیم تا کنشگر فعال، پویا ، حاضر به خدمت تربیت کنیم. اینگونه می توان به تربیت عامل “آتش به اختیار” تربیت نمود.