باران شمال – به دلیل مسائل امنیتی یک هفته ارتباط کاربران ایرانی به اینترنت جهانی قطع بود. واکنشها به این قطعی نشان میدهد که زندگی ایرانی شکل دیگری به خود گرفته است. یک هفته بدون اینترنت. این تجربه سخت و پیچیده و عجیبی بود که همه ایرانیان در هفته گذشته آن را از سر گذراندند. […]
باران شمال – به دلیل مسائل امنیتی یک هفته ارتباط کاربران ایرانی به اینترنت جهانی قطع بود. واکنشها به این قطعی نشان میدهد که زندگی ایرانی شکل دیگری به خود گرفته است. یک هفته بدون اینترنت. این تجربه سخت و پیچیده و عجیبی بود که همه ایرانیان در هفته گذشته آن را از سر گذراندند. قطع سراسری دسترسی به فضای جهانی اینترنت در سالهای اخیر بیسابقه بود و از این نظر به خوبی نشان میداد که چگونه حالا باید در تعریف زندگی جدید ایرانیها عنصری به نام اینترنت را گنجاند.
یک هفته بی «اینترنت»؛ فرصتی برای درک بهتر «زندگی جدید ایرانی»
این وضعیت ظاهرا وضعیتی «تهرانی» نبوده است و در سایر شهرها و حتی شهرستانهای کشور نیز خلاء وجود عنصری به نام اینترنت به شدت در زندگی ایرانیها احساس میشده است. این جدا از آن وجهی است که به اینترنت به عنوان یک منبع تجاری نگاه میکرده است و اینترنت را تبدیل به راهی برای درآمدزایی آنلاین کرده بود. اینجا بحث از زندگی شخصی و اجتماعی ایرانیهاست که حالا با فقدان یک هفتهای آن حس اهمیت وجود آن در زندگی جدید ایرانی کاملا احساس شده است.
این اتفاق البته یک شبه رخ نداده است. به موازت میزان و درجه نفوذ اینترنت در جغرافیای سراسر کشور، حضور اجتماعی این عنصر جذاب و هیجانانگیز نیز افزایش پیدا میکرده است. فقط کافی است که نگاهی به گروههای تلگرام خانوادگی، دوستانه، دانشگاهی یا هر جمع دیگری که به دلیلی کنار هم قرار گرفتهاند بیندازید تا متوجه شوید که اینترنت چگونه به عنوان یک عنصر اجتماعی جدید که شکلی جدید از مجموعه روابط را شکل داده است و نوع جدیدی از مطلع شدن از اتفاقات را رقم زده است در جامعه جدید ایران مطرح شده است.
اینگونه است که به تدریج فضای دوگانه اطلاعرسانی از کوچکترین اتفاقات سیاسی و اجتماعی که پیش از این بین شهرهای بزرگ و شهرهای کوچک و روستاها وجود داشته، برداشته است. حالا در دورترین نقطه جغرافیایی از پایتخت، اخباری که بر اساس منابع غیررسمی منتشر میشود همزمان با تهرانیها دیده و شنیده میشود. به همین ترتیب است که امروز میتوانیم شاهد فضای عمومی شکل گرفته بر مبنای حرفها و دادههای یکسانی باشیم که در سرتاسر کشور شکل گرفته است.
حالا با قطعی یک هفتهای اینترنت، همه متوجه نفوذ غیرقابلباور اینترنت در زندگی شخصی و اجتماعی همه ایرانیها شدهاند. از کودکان دبستانی که خانم معلم تکلیف هر شبشان را بعد از رسیدن به خانه در تلگرام بارگذاری میکرد و حالا مجبور شده بودند که به چیزی به نام دفتر یادداشت مراجعه کنند تا تکالیف و برنامهها را قبل از رفتن به خانه یادداشت کنند تا پدربزرگ و مادربزرگی که عادت کرده بودند تا در خانه سالمندان شبی چند دقیقه با تماس تلفنی واتساپ؛ غم دوری فرزندان به خارج رفته را کمی کاهش دهند.
حالا اینترنت کمکم در همه کشور در حال اتصال دوباره است. طبق اطلاعات رسانهها اینترنتهای اپراتورهای موبایلی نیز در حال وصل شدن است و زندگی دوباره به حالت قبل برمیگردد. این بار اما شاید فرصت خوبی است که درباره این فکر کنیم که اینترنت چه به دنیای ما افزوده و چه کم کرده است؟
دیدگاهتان را بنویسید