صدای تو خواهم شد؛ دلنوشته ای برای شهید صحرایی

 باران شمال – سردار رمضانعلی صحرایی ۱۷ آبان ماه ۱۳۹۹ پس از تحمل سال‌ها درد و رنج جسمی به جا مانده از دوران دفاع مقدس دار فانی را وداع گفت و در سن ۷۰ سالگی به قافله شهدا پیوست؛ او یکی از مهره‌های اثرگذار در دفاع مقدس بود و خانواده این شهید بزرگوار نیز از الگوهای صبر و ایثار به شمار می‌آیند.

متن کامل دلنوشته زهرا صحرایی خطاب به پدر بزرگ شهیدش بدین شرح است:

“۱۷ آبان ۹۹ روزی که جسمت، همچون دانه ای در خاک کاشته شد تا بعدها از آن، نهال شجاعت و آزادگی بروید. مردی از تبار امروز، مردی که در افکار قدیمی و متعصبانه به سر نمی برد و تلاش داشت تا خود را با جریان روزگار همراه کند؛ با اندیشه ی امروزش به من اجازه می داد تا با او از نوجوانی ام، از افکارم، از خواسته هایم بگویم.
از بزرگی هایت بارها و بارها گفته ام و گفته اند. با اینکه خانه در نبودت سرد است، اما روح بلندت به دل هایمان گرما می بخشد.
قرصهای متفاوت، خواب آلودگی های ناگهانی، درد های بی وقفه، همه و همه با آسمانی شدنت به سر رسید.
با اینکه تن و ذهنت، ۳۳ سال بعد از جنگ، رنگ آرامش به خود ندیده بود، اما زمانی که دورت جمع می شدیم،  تو همچون آدمی فارغ از هر گونه‌ درد و رنجی، با ما هم کلام می شدی؛ می خندیدی؛ حرف می زدی؛ گوش می دادی و….
عاشقانه هایت به ما فراموش نشدنی است.
امشب برای تمام خوشی ها و خوبی هایی که با تو سپری شد، اشک ریختم و دلتنگ شدم. دلم می خواهد دوباره رو به من بگویی: برایم چای بریز، قرص بیاور، … . حیف که باید این همه خاطرات را تا پایان عمر با خود، مرور کنم.
من به حضورت در کنار خود معتقد هستم. ارزش ها و اندیشه هایت را فریاد خواهم زد تا به گوش همگان برسد. صدای تو خواهم شد؛ همچون تو که صدای دیروز من بودی.
سپاس از تو که مایه ی مباهاتم هستی.
صحرایی بزرگ! دوستت دارم.”

شهید صحرایی که بود؟

سردار شهید رمضانعلی صحرایی جانباز ۷۰ درصد دوران دفاع مقدس بود که زمان حضورش در جبهه در بسیاری از عملیات‌های جنگ تحمیلی نقشی محوری داشت. یکی از همرزمان شهدای شاخصی مانند شهید حاج ابراهیم همت، حاج حسین بصیر، محمدحسن طوسی و بسیاری از شهدای شاخص دیگر دفاع مقدس که هم در دوران دفاع مقدس و هم پس از آن حضوری پررنگ در دفاع از کیان ایران و اسلام داشت.

در دوران دفاع مقدس فرماندهی گردان امام حسین(ع) لشکر ۲۵ کربلا و فرماندهی گردان امام محمدباقر(ع) را به عهده داشت و تا فرماندهی تیپ ۲ لشکر ۲۵ کربلا پیش رفت. در برهه‌ای نیز معاون عملیات سپاه چهاردهم و فرمانده توپخانه سپاه استان بود. پس از جنگ تحمیلی نیز فرماندهی توپخانه لشکر ویژه ۲۵ کربلا و تیپ ۳ لشکر۱۶ قدس گیلان را عهده‌دار شد. اما شدت آسیب‌های وارد شده به جسم او در دوران دفاع مقدس اجازه نداد که حضور بیشتری در عرصه فعالیت‌های نظامی داشته باشد.

سردار صحرایی در جبهه‌های جنوب و غرب حضوری پررنگ و فعال داشت و در عملیات‌های مختلف و مهمی مانند عملیات کربلای۴ فرماندهی تیپ۲ لشگر ۲۵ کربلا را به عهده داشت. اما فعالیت‌های جهادی و ایثارگرانه او پیشینه‌ای بیشتر از دوران دفاع مقدس دارد. خانواده‌اش از مبارزان حکومت پهلوی و بانیان فعالیت‌های انقلابی در رستمکلا و روستاهای اطراف و شهر بهشهر بودند. مبارزه را همراه با خانواده و بویژه مادرش زنده‌یاد حاجیه ” فاطمه فرحی ” آغاز کرده بود که از بانوان مبارز پیش از انقلاب بود و سابقه حضور در زندان‌های پهلوی را هم داشت و در دوران جنگ نیز نقش مؤثری در ترویج فرهنگ ایثار و شهادت ایفا می‌کرد.