۳ مساله مهم کارگران همچنان پا برجاست/  روزگار کارگران بحرانی تر از همیشه!

باران شمال- مجید ساجدی فر: در هفته کار و کارگر قرار داریم و پرداختن به مسائل این قشر اگرچه چندان از سوی مسئولان پیگیری نمی شود و دغدغه چندانی پیرامون آن ها ندارند، ضرورت دارد.

چرا که چرخ اقتصاد کشور به دست آن هاست و پایه و بنای تحرکات اقتصادی به دست آن ها شکل می گیرد، اما خود زیر چرخ گرانی و تورم و بی پولی له شده اند و هر روز جیب آن ها خالی و خالی تر و در نتیجه سفره آن ها کوچک و کوچک تر می شود.

بر اساسا اعلام کارشناسان و صاحبنظران، هر ماه خط فقر بیشتر می شود و از ده، دوازده میلیون به هجده، بیست میلیون رسیده است اما از افزایش درآمد و رفاه زندگی خبری نیست.

این قشر کمتر در کانون توجهات و تصمیمات هستند و معمولا اگر چیزی ته جیب دولت و خزانه مملکت بماند، نصیب آن ها می شود و اگر نماند که هیچ. آن ها می مانند و دردهایشان!

معمولا افزایش حقوق سالانه کارگران با تورم و گرانی همخوانی ندارد و آن ها در همه دولت ها با انواع و اقسام مسائل و مشکلات دست و پنجه نرم می کنند و زندگی آن ها به شکل بخور و نمیر است.

البته مساله افزایش حقوق کارگران از ابتدای انقلاب تاکنون به درستی اجرا نشد و مسائل بسیاری برای کارگران و بازنشسته ها به وجود آورد و سال هاست در انتظار اجرای صحیح همسان سازی حقوق هستنند.

اینکه آمارها از زیر خط فقر بودن ۸۰ درصد بازنشستگان و چندین میلیون کارگر در کشور می گویند، خود گواه وخامت اوضاع آن هاست و اینکه کسی به فکر آن ها و مسائل آن ها نیست.

معمولا دولت ها در اجرای همسان سازی حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی و دیگر مسائل مربوطه کم لطفی می کنند و وجود تبعیض میان صندوق‌های بازنشستگی، منجر به بروز بحران در سازمان تامین اجتماعی و در معیشت بازنشستگان شده و این روند هر سال به وضعیت بحرانی نزدیک و نزدیک تر می شود.

کاش مسئولان و نهادهای مربوطه درک می کردند که وقوع چنین آمارهایی در حکومت اسلامی اصلا زیبنده نیست و در نهایت به زیان نظام و انقلاب خواهد بود.

وضعیت بد اقتصادی کشور، تورم بالای ۵۰ درصد، گرانی های پی در پی، کمبود برخی اقلام اساسی، رکود بازار کار و مسائلی از این دست در ماه ها و سال های اخیر به خوبی گویای روزگار ناخوش اقشار ضعیف جامعه به ویژه کارگران است.

بی تردید، نخستین معضل کارگران، نبود درآمد پایدار و بیکاری های مستمر است چرا که با رکود اقتصادی کشور، میزان ساخت و سازها کاهش یافته و عموماً کارگران ماه های متمادی بیکار هستند.

معضل دوم کارگران، مساله بیمه و سهمیه بندی آن است. اما همین هم بر اساس آیین نامه و به شکل درست و صحیح اجرا نمی‌شود و متاسفانه نظارت دقیقی روی آن صورت نمی گیرد.

ساماندهی و ایجاد سرپناه برای کارگران یکی از مسائل مهم مازندران است. موضوعی که به دلایلی چون «حفظ شان و منزلت کارگران، در امان بودن از گرما و سرما، جلوگیری از بروز مشکلاتی احتمالی برای عابران و کارگران، ارائه امکاناتی چون سرویس بهداشتی و …» باید در شهرهای مختلف استان در اولویت قرار گیرد.

پروژه ای که به نسبت دیگر طرح ها و پروژه های شهرداری های استان چندان هزینه بردار نیست اما این مهم در شهرهای مختلف استان هنوز محقق نشده و متاسفانه همچنان شاهد نگاه های تحقیر آمیز به کارگران شریف در سطح شهرها هستیم که امیدواریم این مساله در اولویت برنامه های شهرداری های استان قرار گیرد.

حرف پایانی اینکه رفع مسائل کارگری نیازمند تلاش و جدیت دولت و مجلس است و امیدواریم در نگاه نخست، مساله همسان‌سازی حقوق‌ها را در اولویت قرار دهند.

همچنین انتظار می رود مجلس نظارت بیشتری روی عملکرد دولت در پرداخت اعتبارِ مصوب اجرایی داشته باشد تا این قشر زحمتکش با عملی شدن مصوبات، از ثمرات و اثرات آن ها بهره مند شوند.