سقوط «نساجی» حتمی است؟ / امید شهر خسته؛ نا امید و بی پناه!

باران شمال: شکست نساجی مقابل ملوان در شهرآورد شمال کشور، آب پاکی را روی دست هواداران این باشگاه ریخت که در این فصل برای بقا در لیگ چندان امیدوار نباشند.

کسب تنها ۱۵ امتیاز در ۲۲ بازی و قرار گرفتن در رده ۱۵ جدول ۱۶ تیمی لیگ ایران، آماری نا امیدکننده و دور از انتظار است که در این فصل برای نساجی رقم خورد.

تیمی که با ۱۳ باخت بیشترین آمار شکست را در لیگ البته تا اینجای کار به خود اختصاص داده و ۶ تساوی دارد و تنها ۳ بار توانسته بر حریفان خود پیروز شود.

بیشترین گل خورده لیگ هم به نساجی تعلق دارد و این تیم تاکنون با ۳۲ گل خورده به اتفاق باشگاه هوادار ضعیف ترین خط دفاعی لیگ را در اختیار دارد.

همچنین ضعیف ترین خط حمله لیگ هم از آن نساجی است و این تیم تنها با ۱۴ گل زده و تفاضل گل منفی ۱۸ بیشتر از هر تیم دیگری خطر سقوط را احساس می کند.

این در حالی است که تیم انتهایی جدول یعنی صنعت نفت آبادان یک بازی کمتر از نساجی انجام داده و چه بسا بتواند با برد در این بازی، بالاتر زا نساجی قرار گیرد!

مرور کوتاه و کلی ما به وضعیت نساجی در فصل جاری از آن جهت است که مخاطبان ما، مسئولان استانی و متولیان نساجی به شکلی جدی تر با این مساله مواجه شوند و هرچه در چنته دارند برای بقا رو کنند.

چرا که تنها هشت بازی تا پایان لیگ بیست‌وسوم، باقی است و اگر این وضعیت استمرار یابد مازندران تنها سهمیه خود در لیگ کشور را از دست خواهد داد. سهمیه ای که پس از دوسه دهه تلاش و به سختی به دست آمده و بعید است در صورت سقوط، دوباره تکرار شود.

آغاز بد نساجی در این فصل با سید مهدی رحمتی تا اواخر نیم راه به جایی نبرد وبا لوکاس آلکاراس سرمربی اسپانیایی در نیم فصل دوم ادامه یافت و نتیجه آن شد که مدیران نساجی مجددا دست به دامن ساکت الهامی شوند تا به داد این باشگاه برسد.

الهامی هم به سبب خاطرات خوب و قهرمانی کشور در جام حذفی با این تیم، دوباره هدایت نساجی مازندران را پذیرفت. نساجی در این فصل در جام حذفی حضور ندارد و تنها ماموریت ساکت الهامی، جدا شدن از قعر جدول وعملیات فرار از سقوط است.

این در حالی است که نساجی در دیدارهای آتی خود ۸ بازی دشوار را در پیش دارد و خصوصا اینکه باید با چهار مدعی بالای جدول یعنی استقلال، پرسپولیس، سپاهان و تراکتور در داخل و خارج از خانه بازی کند.

با توجه به رقابت شدید در بالای جدول بعید است این تیم ها به راحتی از سه امتیاز بازی با نساجی بگذزند مگر آن که نساجی به خود آید کاری کند کارستان.

دو مسابقه دیگر نساجی هم با استقلال خوزستان و فولاد است که این دو تیم نیز با توجه به شرایط‌شان در پایین جدول نیاز مبرمی به کسب پیروزی دارند و این موضوع کار را برای نساجی‌چی‌ها بیش از گذشته سخت خواهد کرد.

تنها ذوب‌آهن و هوادار هستند که خطر سقوط آن ها را تهدید نمی‌کند و از سوی دیگر شانسی هم برای کسب سهمیه ندارند.

به عینه مشخص است که شاگردان ساکت الهامی برای حفظ سهمیه مازندران در لیگ برتر کار بسیار سخت‌تری نسبت به رقبای خود خواهند داشت و تنها یک لغزش کوچک کافی است تا این تیم از لیگ برتر سقوط کند.

اینجاست اگر قدری این تیم بیشتر حمایت می شد و مسئولان و بازیکنان این باشگاه قدری بیشتر تلاش می کردند حداقل از خطر سقوط قدری دورتر بودند.

نکته ای که متولیان ورزش مازندران و دست اندرکاران نساجی باید به آن توجه داشته باشند این است که تنها دلخوشی مازنی ها در این روزگار بد اقتصادی و اجتماعی، حضور در لیگ برتر است.

مردمی که انصافا هم در این مدت هیچگاه دست از حمایت این باشگاه برنداشتند و در سرما و گرما، اوج و حضیض، و دور و نزدیک همواره همراه و یاور نساجی بودند.

نگذاریم امید شهر خسته، استان خسته به یاس و نا امیدی منجر شود. اگرچه خطر سقوط برای نساجی یک چالش تکراری است و تقریبا در همه فصل ها با آن مواجه بوده اما این بار با دفعات قبلی متفاوت است و اگر بازیکنان و متولیان این باشگاه صد خود را نگذراند، سقوط حتمی است.

واقعا حیف است استانی که در میان تمام استان‌ها از لحاظ تعداد بازیکن در لیگ برتر کشور، صدرنشین است و ۶۳ بازیکن در تمام تیم های لیگ برتری از پرسپولیس، استقلال، تراکتور و سپاهان گرفته تا گل گهر، ذوب آهن، ملوان، فولاد، نساجی، استقلال خوزستان، صنعت نفت آبادان، پیکان، آلومینیوم اراک، شمس آذر، مس رفسنجان و هوادار دارد، خود در لیگ برتر تیم و نماینده ای نداشته باشد!