گشتن در ساحل و لابهلای تالاب آن هم در شرایط باتلاقی و سخت برای یافتن لاشه پرندگان کار این روزهای محیط بانان است چراکه اگر حیات وحش از این لاشهها تغذیه کند آنها هم مرگ خاموش را تجربه خواهند کرد. به گزارش باران شمال به نقل از خبرگزاری فارس- خبر مرگ هزاران پرنده دوم بهمن […]
گشتن در ساحل و لابهلای تالاب آن هم در شرایط باتلاقی و سخت برای یافتن لاشه پرندگان کار این روزهای محیط بانان است چراکه اگر حیات وحش از این لاشهها تغذیه کند آنها هم مرگ خاموش را تجربه خواهند کرد.
با این وجود بیش از یک ماه از مرگ خاموش پرندگان مهاجر در تالاب میانکاله میگذرد و این محیطبانان مازندران هستند که باید هر روز خود را در شرایطی سخت با جمعآوری لاشهها آن هم از میان آب و لجنها جلوی مرگ حیات وحش را بگیرند.آنان مجبورند هر روز خودشان را برای دیدن بدترین صحنهها آماده کنند؛ شرایطی که تمام احساساتشان را جریحهدار میکند که باز هم پرندهای دیگر و باز هم.
این صحنهها روزها و روزها در حال تکرار شدن است و این محیطبانان هستند که دست از تلاش و یافتن لاشهها برنداشته اند چراکه اگر حیات وحش از این لاشهها تغذیه کند آنها هم مرگ خاموش را تجربه خواهند کرد.
این روزها محیط بانان میانکاله هر روز ساحل و تالاب را پاکسازی میکنند تا خیالشان بابت تغذیه حیات وحش راحت شود و امیدوار هستند فردا که وارد تالاب شدند دیگر شاهد لاشهای نباشند اما باز هم تکرار میشود. مسلم آهنگری فرمانده یگان حفاظت محیط زیست مازندران از روز نخست یعنی دوم بهمن ماه امسال در منطقه میانکاله حضور داشته و همچنان نیز حضور دارد.وی به خبرنگار فارس میگوید: بیش از یک ماه است که هر روز ۲۰۰ کیلومتر ساحل را پایش میکنیم، برخی مناطق با قایق موتوری داخل آب و برخی مناطق باتلاقی به سختی و با هزار دردسر …
فرمانده یگان حفاظت محیط زیست مازندران ادامه داد: در این مدت حتی در هوای طوفانی نیز از پایش در تالاب خسته نشدیم اما شرایط باتلاقی از مشکلات ما بود که لاشهها را در محیط تالابی که به هیچ وسیله خودرویی دسترسی نداریم جمعآوری میکنیم.وی افزود: درست است نسبت به روزهای نخست تلفات کمتر شده اما قطع نشده است ولی کارمان همانند روزهای نخست بوده و همه مناطق را پایش میکنیم.
آهنگری تصریح کرد: باتوجه به اینکه برخی مناطق باتلاقی است حتی تردد در این منطقه غیرممکن است ولی همکاران من در شرایطی که حتی امکان راه رفتن وجود ندارد برای در امان ماندن حیات وحش باید کیسه کیسه لاشهها را از دل گل و لای بیرون آورند که کار سخت و طاقتفرسایی است.
وی ادامه داد: همکاران من برای اینکه یک پرنده شکار نشود جلوی متخلف میایستند و مجروح میشوند بهطوریکه بیش از ۲۰ نفر از محیطبانان مازندران امسال جانشان را کف دستشان میگذارند ولی وقتی میبینیم پرندگان تلف میشوند برای ما زجرآور است.
وی گفت: بیش از یک ماه است که هر روز کارمان شده کیسه کیسه پرنده را جمع و زیر خاک دفن بهداشتی کنیم که بهطور حتم این کار در چرخه طبیعی آسیبهایی را نیز به همراه خواهد داشت.
دیدگاهتان را بنویسید