ظاهر متفاوت؛ ولی باطن عزا داری ها همان ولو بهتر است به قلم سیداحمدحسینی ول آغوزی- پیاده روی اربعین چند سالی است رونق بیش تر و بهتری گرفته است و مردم از اقصی نقاط جهان برای تجربه ی این شور و شعور می آیند. هرکسی که این تجربه ی لذت بخش را داشته است […]
به قلم سیداحمدحسینی ول آغوزی- پیاده روی اربعین چند سالی است رونق بیش تر و بهتری گرفته است و مردم از اقصی نقاط جهان برای تجربه ی این شور و شعور می آیند. هرکسی که این تجربه ی لذت بخش را داشته است اینگونه فکر می کند که دیگر برایش سخت است به جز اربعین در زمان دیگری به کربلا و حرم امام حسین (ع) و … برود ؛ چون حس میکند ، تنها در اربعین است که حُرمت حرم حسین (ع) حفظ میشود ؛ در اربعین است که کسی آرام وارد حرم نمیشود ؛ همه به سر و سینه میزنند و در فراق حسین (ع) اشک میریزند و ناله سر میدهند.
اما محرم و اربعین امسال به علت شیوع مرض منحوس کرونا متفاوت است و از چند جهت داری اهمیت ویژه ای بوده و هست. یکم اینکه : توجه ویژه به شعور حسینی [چون همیشه] باید در دستور کار باشد. عزادار سید الشهدا (سلام الله علیه) می داند که آن حضرت هیچ گاه به آسیب زدن به علاقمندانش راضی نمی شود زیرا که در شب قبل از نبرد (شب عاشورا) به یارانش می گوید : اگر کسی دِینی بر عهده دارد فردا در رکاب ما پیکار نکند ؛ و در چرایی آن حدیثی از پیامبر اسلام (صلوات الله و سلامه علیه و آله) نقل می کند که : هر کس در حالی که دِینی بر عهده ی اوست از دنیا برود روز قیامت ، خدا از نیکیهای او برداشته [به صاحب دِین میدهد.] چگونه ممکن است حسین (ع) که به ضرر مالی ای از جانب پیروش به مسلمان یا غیر مسلمان دیگری راضی نیست به ضرر جانی از جانب مریدش به دیگران و خود راضی شود ؟ پس به حکم عقل و طبق نظر بزرگان تشیع و مسئولین محترم بهداشتی قالب عزاداری در اربعین امسال متفاوت است.
دوم اینکه : با توجه به تغییر فرم و قالب عزاداری باید به این نکته مهم نیز توجه داشت که نهضت پویا ی حسینی می باید تا همیشه ی تاریخ حفظ شود تا پرچم آزادیخواهی به صاحب حقیقی آن برسد. از اینرو عزاداری حسینی باید در جهات و راستا ی دیگری تقسیم شود تا نام بلند حسین (ع) زنده بماند. بنابراین امسال ظاهر عزاداریها مثل سالهای قبل نیست ؛ ولی باطن عزادرای همان باطن عزاداریهای سالهای قبل ولو بهتر و برتر است. اما در ظاهر عزاداری نیز می توان تغییراتی مثبت انجام داد که به چندی از آن به اختصار اشاره خواهم کرد:
*می توان نذورات را صرف بهداشت و درمان کرد : امسال به حکم کرونا شرایط محیا ی برگزاری مجالس روضه و … نیست. هرچند دل تنگیم ولی باید شکل و شمایل را عوض کرد ، مثلاً عزیزانی که برای امام حسین (ع) نذر و نیاز دارند ، نذورات را صرف صحت و سلامت مردم کنند ، ماسک و الکل و لوازم بیمارستانی تهیه کنند و در اختیار خلق ا… قرار دهند.
*به نیازمندان کمک شود: از پیامدهای منفی کرونا می توان به بیکاری خیل عظیمی از مردم اشاره کرد. بنابراین به تبع آن جماعت زیادی نیاز مالی دارند. اگر بانیان مراسم تنها نیمی از هزینه خود را صرف کمک به نیازمندان کنند این نیاز مالی در جمعیت زیادی مرتفع می شود.
*خدمات به مناطق محروم: در همین لحظه که بنده در حال نوشتن این یادداشت هستم مناطق زیادی در کشور عزیزمان از امکانات رفاهی همچون : آب و … برخوردار نیستند ؛ اینجا ما می توانیم به کمک مردم برویم و با بر افراشتن لوای ثارا… (ع) مشغول به کار جهادی شویم. اگر این خدمات در مناطق اقلیت نشین انجام شود که نور علی نور است و حب حسین و اولادش بر دل آنان نیز سایه می افکند. (هرچند اولاد علی سایه ندارد و هرچه هست نور است !)
*منبر ها و روضه های مجازی برگزار شود: در جهت اعتلای فرهنگ حسینی ، عاشورایی و اربعینی می توان منبر ها و روضه ها را از مساجد و تکایا به فضای مجازی انتقال داد تا هم موجب سرایت این فرهنگ سراسر خوبی و زیبایی به فضایی بعضاً نامناسب و قبیح شود و هم سلامت جامعه ملاحظه شود ، در ضمن در قبال هزینه باقی مانده می توان کارهای عام المنفعه انجام داد.
السلام علیک یا ثارالله
دلتنگیم
یبار که بری ، مگه میشه دیگه نری ؟