به علیرضا دبیر خرده نگیرید. او باید خودش را به ندیدن بزند!

کسانی که اندک آشنایی با مختصات و لایه های زیرین ورزش مملکت دارند نیک می دانند سایه شوم پان تهرانسیم در طول این سالها چه بلایی سر ورزشکاران و ورزش استان ها آورده است!

اختصاصی باران شمال – از ورزشکارانی که به واسطه شهرستانی بودن و نداشتن پول و پارتی هیچگاه به تیم های ملی راه پیدا نکردند گرفته تا بی مهری ها در تخصیص بودجه و احداث اماکن و ابنیه ورزشی در استان ها که وجود صد ها سالن و استخر و زمین نیمه کاره ورزشی در شهرستان ها گواه این ادعاست.

در چنین شرایطی ورزشکاران استان ها مجبورند با تلاش و غیرت مثال زدنی علاوه بر رقابت با رقبا با دلالان و داوران و تهران نشینان و مافیای ورزش نیز مقابله کنند تا بتوانند حق شان را از ورزش مملکت استیفا کنند.

فلذا امروز اگر مشاهده می کنید که حسن یزدانی ها در سطح اول ورزش دنیا در حال آقایی هستند، به دلیل توانمندی فوق العاده و خارق العاده آنهاست وگرنه اگر کشتی تهران، ورزشکاری با چند لول پائین تر از حسن یزدانی داشت، الان حسن یزدانی باید برای سلامتی اش کشتی می گرفت و ورزش می کرد!

علیرضا دبیر هم این نکات را می داند. دبیر دانش آموز دبیرستانی نیست. او قهرمان آموزشگاه های تهران نیست! او قهرمان جهان و المپیک است و کشتی را از همه ما بهتر می شناسد. او کشتی گیر اولی نیست و گوش شکسته کشتی است. اما امروز مصلحت بالانشینان و برخی دوستان را بر مصلحت کشتی ترجیح می دهد. او به خوبی می داند،

خاستگاه کشتی کجاست و اگر می خواهیم کشتی مملکت را تکان بدهیم باید کجا سرمایه گذاری کنیم. او می داند که کشتی در رگ و پی بچه های مازندران جا دارد. ولی ناچار است کشتی مازندران را ضعیف جلوه دهد تا کسی از او امکانات و بودجه نخواهد! از او خواسته اند تا ۵ طلای شیر بچه های مازندران را در مسابقات جهانی جوانان نبیند تا بالا نشینان مجبور نشوند توجه ویژه به مازندران بزرگ داشته باشند.

چون در این صورت مازندران بزرگ و بزرگتر می شود و عده ای از ورزشکار و مربی گرفته تا بدنساز و آنالیزور باید جای خود را به مازندرانی ها بدهند! به دبیر خرده نگیرد. او می داند کت تن چه کسی است. اما مجبور است خودش را به ندیدن بزند!