سلمانپور، عاشق کار و تلاش
کریم سلمانپور مرداد ماه امسال ۶۳ ساله شد، اما تا همین پنجشنبه گذشته برای رادیو گزارش می‌گرفت و مشغول کار در رسانه ملی
بود..
داستان عاشقانه کریم و میکروفون تنها با ورود مرگ به پایان رسید که عاشقانه‌های نزدیک به چهل سال کار مداوم در رادیو و تلویزیون و تئاتر.
او دوست خوب و پایه‌ای بود از دوران تنبرگ، ناگرا و امپکس تاکنون. قرار نبود به این زودی برود همین دو روز پیش در حال ادیت گزارشهایش در رادیو بود همانجایی که سالها با صدای گرمش به مردم استانمان امید زندگی می‌داد.
در شیراز به دنیا آمده بود، اما سالها زندگی در مازندران و ساری او را هم ولایتی ما کرده بود. در کودکی از دست دادن پدرش را تجربه کرد به خاطر سال‌های سخت کودکی قدرت تکلم خوبی نداشت تا اینکه در مسیر شگفت‌انگیز تئاتر قرار گرفت.
آن سالها به طور مستمر از نویسندگان صاحب نام ایران و جهان نمایشنامه می‌خواند و برخی آثار معتبر را به همراه هنرمندانی همچون حسن پور شیرازی، محمود پاک‌نیت و حبیب دهقان نسب در شیراز روی صحنه برد. از نوجوانی اهل کتاب و مطالعه بود و بیشتر اوقات با کتابی در دست در راهرو‌های صداوسیما دیده می‌شد.
برای خدمت سربازی به جویبار اعزام شد و در همان جا هم تمرین‌های نمایشی خود را از سر گرفت. خدمتش که به پایان رسید در سال ۱۳۵۹ وارد صداوسیما شد.
سه سال اول را در صدا و سیمای مرکز شیراز کار کرد و در همان روز‌های آغازین جنگ به عنوان گزارشگر ویژه جبهه و جنگ به مناطق عملیاتی اعزام شد و همسرش را که یک مازندرانی بود به ساری نزد خانواده‌اش فرستاد.
سلمانپور از سال ۶۳ به صدا و سیمای مرکز مازندران آمد و شد گزارشگر رادیو. بعد‌ها به عنوان تهیه کننده، مجری و گزارشگر رادیو و تلویزیون فعالیت کرد.
کمتر کسی است با صدای او خاطره نداشته باشدصاحب سبک بود و شناخته شده و در تراز ملی در جشنواره‌های مختلف داخلی و بین المللی جایزه برد. داور جشنواره‌ها بود و گزارشگری تدریس می‌کرد و همزمان برای رادیو هم گزارش می‌گرفت.
مرحوم سلمانپور ۱۴ مرتبه به عنوان گزارشگر، نویسنده و تهیه کننده برتر در جشنواره‌های مختلف معرفی شد و ۲ مرحله هم در جشنواره بین المللی رادیو‌های جهان به عنوان تهیه کننده، مفتخر به دریافت جایزه بین المللی شد.
کریم سلمانپور سرمایه نمادین صدا و سیماست خودش به تنهایی یک مرکز آموزشی بود نظم در کار، حوصله، تیزهوشی، دقت، مهربان، دور از تکلف، اخلاق مدار، عاشق کار و ده‌ها واژه دیگر که ویژگی‌های زنده یاد سلمانپور بود. با وجود بازنشستگی از کار خسته نشد و همچنان در صحنه رسانه ای مشغول کار و تلاش بود.
او این سالها به خصوص در دوران همه گیری کرونا به شدت مراقب همسر بیمارش بود، اما دست اجل مهلتش نداد و او راهی دیار باقی شد. روحش شاد.
پایتخت ۸ را می‌پذیریم، مشروط به حضور مشاور فرهنگی مازندران
دیدگاهتان را بنویسید