پایتخت ۸ را می‌پذیریم، مشروط به حضور مشاور فرهنگی مازندرانپیام ملت ایران به استکبار جهانی، ایستادگی، اتحاد و دشمن‌ستیزی استمشارکت خیرین مدرسه‌ساز، جلوه‌ای از همبستگی اجتماعی و مسئولیت‌پذیری شهروندان آملیمحرم فرصت بازتاب مظلومیت ملت و نمایش اقتدار ملی استمأموریت اصلی سازمان ساماندهی، نظاممندی، مهارت آموزی و توانمندسازی دانشآموختگان بخش کشاورزی استنقشآفرینی بخش خصوصی در توسعه اقتصادی استانحرکت بهسوی آموزشهای مهارتمحور؛ تعامل سازنده دانشگاه آزاد مازندران و آموزش و پرورش استانآماده باش صددرصدی پلیس مازندران در ایام محرم
عقلگرایی که در هرم خدمت سه ضلع منفعت مردم، جذب سرمایه گذار و تحقق حقوق شهروندی را بر پایه تجربیات، معلومات و خدمت جهادی می‌داند. اختصاصی باران شمال – گروه شهری – منفعت طلبان در هرم منفعت طلبی سه ضلع اقوام، جناح و قوم خود بر پایه زر و زور و پروپاگاندای می‌داند. بشر در […]
عقلگرایی که در هرم خدمت سه ضلع منفعت مردم، جذب سرمایه گذار و تحقق حقوق شهروندی را بر پایه تجربیات، معلومات و خدمت جهادی می‌داند.
اختصاصی باران شمال – گروه شهری – منفعت طلبان در هرم منفعت طلبی سه ضلع اقوام، جناح و قوم خود بر پایه زر و زور و پروپاگاندای می‌داند. بشر در دوران تکامل خود حقوق شهروندی را اصل می‌داند بزرگترین سرمایه را اعتماد شهروندان دانسته و در این بین هر دو گروه نامبرده شده هدف را، مردم قرار داده اند واین بلوغ فکری است که راه صادقانه را از رفتارهای منفعت طلبانه جدا می‌سازد.
«تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل»
اﺳﺘﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﭘﺮﺳﯿﺪ: به نظر ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﭼﯿﺰ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺯﯾﺒﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ؟
ﻫﺮﯾﮏ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﺩﺍﺩﻧﺪ؛ ﯾﮑﯽ ﮔﻔﺖ: ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﺩﺭﺷﺖ.
ﺩﻭﻣﯽ ﮔﻔﺖ: ﻗﺪﯼ ﺑﻠﻨﺪ.
ﺩﯾﮕﺮﯼ ﮔﻔﺖ: ﭘﻮﺳﺖ ﺷﻔﺎﻑ ﻭ ﺳﻔﯿﺪ.
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺍﺳﺘﺎﺩ، دو کاسه کنار شاگردان گذاشت و گفت: به این دو کاسه نگاه کنید. اولی از طلا درست شده است و درونش سم است و دومی کاسه‌ای گلی است و درونش آب گوارا است، شما از کدام کاسه می‌نوشید؟
شاگردان یک‌صدا جواب دادند: از کاسه گلی.
استاد گفت: ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺩﺭﻭﻥ کاسه‌ها ﺭﺍ در نظر گرفتید، ﻇﺎﻫﺮ آنها ﺑﺮﺍیتاﻥ ﺑﯽﺍﻫﻤﯿﺖ ﺷﺪ. آدمی هم همچون این کاسه است. آنچه که آدمی را زیبا می‌کند درونش و اخلاقش است. باید سیرتمان را زیباکنیم نه صورتمان را.
«رحم الله امرا تفکر فاعتبر، و اعتبر فابصر؛ رحمت خدا بر آن کس که اندیشید و عبرت آموخت و پند گرفت و بینش یافت».امام علی (علیه‌السلام)، نهج البلاغه، ص۹۰، خطبه ۱۰۳.
دیدگاهتان را بنویسید