باران شمال– مجید ساجدی فر: گرامیداشت هفته مازندران که از ۱۳ آغاز شده بود، سرانجام مراسم اختتامیه آن در شامگاه ۲۱ آبان در تالار مرکزی ساری برگزار شد. برخلاف آنچه مدیرکل جوان و حامی فرهنگ، ارشاد استان وعده داده بود، مراسم هفته مازندران در سال جاری نیز تفاوتی چندانی با سال های گذشته که ثبت ملی […]
باران شمال– مجید ساجدی فر: گرامیداشت هفته مازندران که از ۱۳ آغاز شده بود، سرانجام مراسم اختتامیه آن در شامگاه ۲۱ آبان در تالار مرکزی ساری برگزار شد.
برخلاف آنچه مدیرکل جوان و حامی فرهنگ، ارشاد استان وعده داده بود، مراسم هفته مازندران در سال جاری نیز تفاوتی چندانی با سال های گذشته که ثبت ملی نبود و آتش به اختیار برگزار می شد، نداشت و تقریبا می توان گفت در همان سطح برگزار شد.
برنامههایی که قرار بود در راستای مردمیسازی انجام شود به طوری که مردم حامی و برگزار کننده انواع برنامه های مختلف باشند، اما نتایج اقدامات و برنامه های این هفته چنین چیزی را نشان نمی دهد و حتی خلاف آن است.
به عنوان مثال در مراسم اختتامیه هفته مازندران، میزان استفبال مردم از این هفته، نمود عینی داشت و نشان داد که میزان تعامل و شناخت مردم از این مراسم بسیار اندک و ناچیز است.
برنامه هایی که قرار بود در راستای انتقال آداب و سنن و باورهای شیعی مازندران باشد و حتی قابلیت انتقال به نسل های بعد را داشته باشند، حتی مورد پسند و استقبال بسیار از هنرمندان و فعالان عرصه فرهنگ استان واقع نشد و جمعیت سه و نیم میلیون نفری مازندران حتی نتوانست یک سالن ساری را د رمراسم اختتامیه پر نماید!
به عینه دیدیم که شعار اصلی گرامیداشت هفته مازندران «مازندران دیار نام آوران پاک آئین» نیز محقق نشد و یکسری برنامه هایی ضعیف و رفع تکلیفانه در نقاط مختلف استان در اقلیت برگزار شدند که نتایج مطلوبی نداشتند که اگر داشتند مراسم اختتامیه می بایست بسیار پر شکوه و مملو از جمعیت برگزار می شد.
عدم همدلی و همراهی برخی دستگاه های متولی، نبود اعتبارات کافی، جدی نگرفتن برخی متولیان و دست اندرکاران، مردمی نبودن ماهیت برنامه ها و فشارهای اقتصادی و معیشتی و مجموعه دلایل دیگر، مانع همراهی مردم با این برنامه ها شد و نتیجه ان شد که دیدم.
برگزاری ضعیف برنامه اختتامیه نیز عاملی بر دلسردی حاضران در تالار مرکزی ساری شد و در حالت کلی مشهود بود که مراسم اختتامیه و آخرین ویژه برنامه گرامیداشت روز ملی مازندران بد تمام شد.
سیستم صوتی بسیار ضعیف سالن، تقدیر گزینشی و بعضا سفارشی از برگزیدگان، بی برنامگی و ضعف در حین اجرای مراسم، عدم تقدیر از رسانه های برتر در حوزه هفته مازندران و… ، همه و همه نشان از صوری و فرمالیته بودن این مراسم داشت.
هفته مازندران که می توانست فرصتی ناب و ارزشمند برای همه مازنی ها باشد تا آداب، سنن، ارزشها لباس زبان و بومی، جاذبه ها و ظرفیت های ناب و متعدد این استان را به سایر استان های کشور بشناسانند، به لطف کم کاری و عدم دلسوزی برخی متولیان از دست رفت!
متاسفانه ملی شدن این هفته نیز نتوانست به احیای فرهنگ مازندران که در دهه های گذشته، مورد کم توجهی قرار گرفته بود، کمک کند و حتی می توان گفت در اثر اهمال کاری برخی، به شوخی گرفته شد و به نوعی هویت مازندران را خدشه دار نمود.
وقتی اهالی فرهنگ و هنر استان این هفته را جدی نگرفته و با ان برخوردی سهل انگارانه و سرد دارند، دیگر چه کسانی و گروه هایی باید در مقابل تهاجم های هویت مازندران در مناطق شهری و روستایی مقابله کنند.
امسال که گذشت پیشنهاد ما این است که برای سال های آتی، یا هیچ همایش و برنامه ای برگزار نشود یا اگر می شود در شان فرهنگ غنی مازندران و مردم متمدن آن باشد.
باید به سرعت نسبت به احیای هویت مازندرانی اقدام شود و راه های تکرار خطاهای گذشته بسته گردد تا بتوانیم این استان را از تهدیدات فرهنگی و اجتماعی دور نگه داریم.
اگر ما فرد فرد مازنی ها به ویژه متولیان این امر در تحقق این مهم تلاش نکنیم در گذر زمان، هویت و ماهیت این استان دچار تحریف و تغییر خواهد شد و آیندگان ما تحت سیطره هویت های دیگر، ماهیت خواهند یافت.
باید اقداماتی که موجب استقبال مردم از کل کشور از آئین ها و سنن مازندران می گردد را در شهرهای مختلف مازندران به نمایش بگذاریم و در فضای حقیقی و مجازی نسبت به انتشار گسترده آن اقدام کنیم.
اکنون با ثبت ملی شدن روز مازندران، می بایست به مراتب بهتر از سال های قبل فعالیت داشت از اینرو انتظار می رود گروه های زیادی که پیرامون موضوع روز و هفته مازندران در حال فعالیت هستند با دقت و برنامه های از پیش تعیین شده ورود کنند و اقداماتی موثر و ماندگار انجام دهند.
نیاز است در سال های آتی، اقدامات و برنامه ها به گونه ای باشد که این روز بستر احیای هویت واقعی مازندران باشد و همه کسانی که دل در گرو فرهنگ، آئیین و سنن مازندران دارند باید با حمیت و اهتمام ویژه در این راستا قدم بردارند.
با توجه به آنچه بیان شد در پایان می توان گفت انتظار می رود به همه ظرفیت های مازندران در حوزه های مختلف از جمله ظرفیت های حوزه کشاورزی استان (برنج، مرکبات، و… که نشانه های هویتی این خطه هستند، پرداخته شود و همه آن ها در موازات هم به خوبی معرفی گردند.
همچنین ضرورت دارد در ادامه و پس از مطالعه فراوان، طرح جامعی برای حفظ هویت و احیای سنت های اصیل مازندران جهت تصویب در شورای برنامه ریزی تهیه، تدوین و ارائه گردد.