متاسفانه، در دو سه دهه گذشته، عدم ورود و هماهنگی دستگاه های متولی، نداشتن راهکارهایی واحد و چشم اندازهایی مشترک، همچنین استفاده از شیوه های قدیمی و سنتی آمران معروف در مواجه با بدحجابی، خود آسیب زا بوده و موجب عملکردهای جزیرهای در عرصه فرهنگی شده است.
باید توجه داشت که ۳۰ دستگاه و نهاد در حوزه حجاب و عفاف دخیل اند اما در عمل، همکاری چندانی ندارند و عموما مسئولیت اجرایی آن با نیروی انتظامی است.
در حالی که عفاف و حجاب از آرمان ها و دستاوردهای انقلاب اسلامی است و حفظ ارزش های اسلامی به عنوان میراث شهیدان باید مورد توجه همگان باشد.
البته توده مردم ما به حجاب اسلامی معتقدند و بخش محدودی از افراد قصد هنجارشکنی دارند و می طلبد که برابر قانون با این افراد برخورد شود.
بنابراین نیاز است ساز و کارهایی فراهم شود که در آن همه مردم در امنیت کامل و با حجاب معمول در کوچه و خیابان، دریا، جنگل و حتی روستاها به رفت و آمد بپردازند.
در دولت سیزدهم اقدامات مناسبی برای نهادینه کردن عفاف و حجاب در کشور انجام شده و مازندران نیز از استان های پیشگام این حوزه بوده است.
تشکیل کارگروه عفاف و حجاب استان و بررسی موانع و ضعف های این حوزه می تواند به دیار علویان در تحقق امر حجاب و عفاف یاریگر باشد.
شدت بد حجابی ها در جامعه نشان دهنده آن است که از لحاظ نهادینه سازی در این حوزه آن چنان که باید کار نشده و خلاهایی وجود دارد و قطعاً همکاری همه دستگاه های کمتولی و برگزاری نمایشگاههای گوناگون میتواند بستر مناسبی برای دسترسی بهتر، قیمت ارزانتر و نمایش طراحیهای بروز را فراهم آورد.
متاسفانه، نداشتن راهکارهایی واحد و چشم اندازهایی مشترک، همچنین استفاده از شیوه های قدیمی و سنتی آمران معروف در مواجه با بدحجابی خود آسیب زا بوده و موجب عمل کردهای جزیرهای در عرصه فرهنگی شده در نهایت برای جامعه آسیبزا بوده است.
در این میان، تدوین مناسب برنامه ها و بودجه متناسب با آن یکی از وظایف سازمان مدیریت و برنامه ریزی در حوزه عفاف و حجاب است.
شورای انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۷۶ طی مصوبه ای در رابطه با عفاف و حجاب ۹ وظیفه را برای سازمان مدیریت و برنامه ریزی به عنوان یکی از سازمان های ذیربط تعیین کرد.
۲۶ سازمان طی مصوبه سال ۱۳۷۶ شورای انقلاب فرهنگی در امر عفاف و حجاب دارای وظایف و اختیاراتی مشخص شده هستند که سازمان مدیریت و برنامه ریزی به عنوان یکی از این ۲۶ سازمان وظایفی به شرح ذیل را دارا است.
۱-توجه ویژه به سیاستها و آموزههای فرهنگ عفاف و حجاب در هنگام تدوین برنامههای توسعه پنج ساله و بودجه سالانه کشور
۲-گنجاندن آموزههای فرهنگ عفاف و حجاب در برنامههای درسی در آموزشهای ضمن خدمت برای مدیران و کارکنان دولت و تقویت نهادهای نظارتی و ارزشیابی در راستای حاکمیت فرهنگ عفاف در ادارات و مراکز آموزشی.
۳- برنامه ریزی در جهت آموزش، توسعه و گسترش فرهنگ عفاف مختص مدیران و کارکنان دولت.
۴-اجرای بخشنامههای مربوط به ارزشیابی در راستای تحقق مفاد سیاستها و روشهای اجرایی طرح عفاف در کلیه ادارات.
۵- آشنا کردن کارشناسان و برنامه ریزان کشور نسبت به ضرورت نگاه فرهنگی در حیطه عفاف و حجاب.
۶- تسهیل و تسریع در بودجههای مصوب مرتبط با طرحهای گسترش فرهنگ عفاف و حجاب اسلامی که از سوی وزارتخانههای مربوط ارائه شده است.
۷- معرفی ادارات، سازمانها و ارگانها، نهادها و .. به عنوان نهادهای نمونه که موفقیت بیشتری در راستای اجرای طرح عفاف از طرف پرسنل زیرمجموعه و ارباب رجوع داشتهاند.
۸- ارزیابی تأثیر اجرایی طرحهای فرهنگسازی اسلامی سالهای گذشته و استفاده از این تجربه در جهت گسترش فرهنگ حجاب آینده و توجه به تدوین مناسب برنامهها و بودجه متناسب با آن در زمینه حجاب.
۹- دقت در تنظیم ضوابط مربوط به حوزه عفاف و حجاب در جذب و بکارگیری داوطلبان استخدام در دستگاههای دولتی.
امید است، سازمان مدیریت و برنامه ریزی مانند همه سازمان های دیگر وظایف خود را در رابطه با عملی کردن طرح عفاف و حجاب به نحو احسن انجام دهند.
دیدگاهتان را بنویسید