برنج کاران و تولیدکنندگان را دریابید، مصرف کنندگان پیش کش!

آلفرد مارشال عبارت جالب بیان می‌کند ” قیمت مانند کاغذی بین دو لبه یک قیچی عرضه و تقاضاست. همان‌طور که قیچی تکه‌ای از کاغذ را می‌برد قیمت هم با دولپه قیچی عرضه و تقاضا نهایی می‌شود. درواقع قیمت کالا و خدمات تحت سلطه‌ی عرضه و تقاضاست” کمتر از یک ماه از رونمایی بسته سیاست‌های ارزی دولت و بانک مرکزی می‌گذرد.
 
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی باران شمال به نقل از روزنامه کرانه شمال – پایان دوره حکمرانی دکتر سیف در بانک مرکزی و آغاز دوره ریاست دکتر عبدالناصر همتی بر مستقل‌ترین نهاد سیاست‌گذاری اقتصادی کشور. پس از اندکی تأمل و سکوت نهایتاً سیاست ارزی بانک مرکزی در برنامه‌ای تلویزیونی رونمایی شد. گفت‌وگوی ویژه تلویزیونی که در آن رئیس بانک مرکزی به تبیین بسته حمایتی ثبات در بازار پولی کشور و تولید کمک کند.
 
 

 
اگرچه پس از شرح سیاست‌های ارزی در روزهای بعد اندکی آرامش به بازار بازگشت و این بسته واحدی موردحمایت کارشناسان نیز قرار گرفت اما پر ابهام بودن آن و طفره رفتن رئیس‌کل از پاسخ به برخی سؤالات مهم نظیر شیوه‌های حمایت دولت از تولیدکنندگان یا روند مدیریت بر انحصارگران و مبارزه سیستماتیک و شفاف نظام پولی با فساد نتوانست بسیاری را قانع نماید.
یکی از مهم‌ترین بخش‌های یک نظام اقتصادی ایجاد شرایط مناسب برای کاهش هزینه‌های تولید و ریل‌گذاری سیاست ایجاد ارزش‌افزوده در محصولات و ارائه خدمات اصولی به مصرف‌کنندگان است. در شرایط فعلی کشور که بنا به گفته مدیران عالی به‌نوعی در وضعیت جنگ اقتصادی نیز به سر می‌بریم تنها راه برای مقابله با تحریم و فائق آمدن در این جنگ نابرابر، کنترل واردات و پرهیز از خام فروشی و تکیه‌بر توان تولید داخلی است.
در پاسخ به سؤال مجری زمانی که از ایشان در مورد دفاع از تولیدکننده و مصرف‌کننده سؤال شد ایشان پاسخ دادند” از مصرف‌کننده دفاع کنید … مصرف‌کننده خوب بشه، تولیدکننده هم خوب میشه، شک نکنید!” از نگاه علم اقتصاد این حرف به‌هیچ‌وجه چندان اصولی نیست.
وقتی یک تولیدکننده مواد اولیه و تجهیزات خود را با نرخ ارزی چندگانه تأمین می‌کند و واسطه گران و واردات چی ها با رانت‌های گسترده نرخ ارزی تثبیت‌شده را برای فعالیت‌های خوددارند و موردحمایت دولتی نیز قرار می‌گیرند، ناخودآگاه هزینه فایده تولید نیز برای او صرفه اقتصادی ندارد.
به این عوامل تعرفه‌های گمرکی و هزینه‌های حمل‌ونقل را نیز برای تولیدکننده بیفزایید. کافی است در همین روزهای گذشته به افزایش بیش از ۳۰% و حتی بیشتر نرخ گوشت و مواد پروتئینی نظری بیندازیم. درحالی‌که یکی از مهم‌ترین واردات با ارز ۴۲۰۰ تومانی دولت به واردکننده‌ها،
واردات نهاده‌های دامی و یونجه و علوفه بود و درحالی‌که به طرز شگفت‌آوری نزدیک به نیمی از علوفه و جو یونجه کشور از برخی کشورها وارد می‌شود! و حتی افزایش نرخ ارز هنوز در سیستم انرژی نیز وارد نشده که مثلاً قیمت آب و برق و سایر موارد مرغداری‌ها و… بالا برود اما ما شاهد افزایش عجیب قیمت مواد پروتئینی قبل از موعد گرانی هستیم!
فرض کنید برای تأمین کافی نیاز ضروری مردم برنج با ارز ۴۲۰۰ تومانی به کشور وارد شود، در این حالت شالی‌کارهای سخت‌کوش می‌بایست باید در اقتصادی با ارز ۹ یا ده‌هزارتومانی برنج بکارد اما در بازار با برنجی که با ارز ۴۲۰۰ تومانی واردشده رقابت کند در کجای علم اقتصاد این نوع سیاست قابل دفاع است؟!
نظیر این اتفاق در بسیاری از عرصه‌های اقتصادی نیز افتاده است. کارخانه چوب و کاغذ مازندران سال‌هاست به دلیل عدم‌حمایت جدی متولیان امر در رکود به سر می‌برد. در خبرها داشتیم واردات کاغذ یک از مواردی بود که حجم زیادی از ارز ۴۲۰۰ تومانی را به خود اختصاص داد! و این در حالی است که در داخل کشور توان لازم برای تولید بنا به گفته مسئولین امر وجود دارد.
بیکاری، کاهش عرضه و ورشکستگی صنعت و تولید اولین نتیجه واردات بی‌رویه و عدم‌حمایت جدی از تولیدکنندگان است. بر اساس سیاست‌های اقتصاد مقاومتی مدیریت منابع ارزی، حمایت از تولید ملی و مدیریت مصرف به‌صورت هم‌زمان و هماهنگ می‌بایست پیگیری شود تا شاهد اقتصادی پویا و مقاوم باشیم. اقتصادی که تحت تأثیر تکانه‌ها و لرزش های ناشی از تهدید یا سومدیریت ها فرونپاشد و دیوار اتکای مردم برای حرکت به‌سوی استقلال و خودکفایی باشد. هر فعل و انفعالی باید در اقتصاد پیشرو بر اساس بازار و عرضه و تقاضا باشد. به قول شخصی حتی اگر به یک طوطی عرضه و تقاضا را بیاموزید بعد از مدتی یک اقتصاددان خواهد شد!