ملت قدرشناس سرزمین بزرگ ایران، نگین مقاومت “حاج قاسم سلیمانی” را همچون گوهری پاک و گرانقدر، در آغوش گرفتند و او را در میان دریای مواج محبت و انسانیت پاس داشتند، او شهیدی شاهد است برای نسلی که خواهان زیستی عزتمند، شرافتمند و مستقل است. همین که او ایران را برای ایرانیان می خواست و مردم برای او صرف نظر از شکل و عقیده و آیین محترم و معتبر بودند، شایسته احترام و تجلیل است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی باران شمال به نقل از روزنامه کرانه شمال – “حاج قاسم” ترکیب با شکوه، شوق آفرین و الهام بخشی از رحمت و رافت، خضوع و خلوص، غیرت و همت، تواضع و اقتدار، شجاعت ومقاومت، عبادت و جهاد، عدالت و اعتدال، غران در روز و نالان در شب، دلاور و مقتدر در میدان های نبرد و متضرع و متهجد در شب های تار، الگوی وحدت و همبستگی ملی و محبوب قلوب همه ایرانیان و آزادگان جهان.

در کنار سیاست‌ورزی، پاک دستی، تدبیر و شجاعت، سرعت عمل، تیزهوشی و برنامه ریزی و تفکر و کیاست، آن هم به دور از همه غوغاهای حزبی و جریانی، چیزی نیست که در جان و دل، دست و ذهن هر رزمجوی مسلمانی، یک جا جمع شده باشد. جز ” حاج قاسم”.

شخصیتی جریان‌ساز و مهم‌ترین نیروی تشکیلات آفرین و سیستم ساز بلند مدت تاکتیکال و کوتاه مدت دینامیک، برای مقابله با اهداف دنیای استکبار در بیشترین وسعت جغرافیایی و کمیتی و کیفی، که در ۴ قرن گذشته تاکنون، تاریخ خاورمیانه به خود دیده است و چندین برابر کارنامه مبارزات ضد ظلم و تحرکات چریکی ماتریالیستی و الحادی چون لنین و چگوارا و فیدل و مائو و بولیوار؛ عموسام و جهان شیطانی سرمایه‌داران جهان خوار را به چالش کشید.

اگه شهید نمیشد عجیب بود، سرانجام سردارحاج قاسم سلیمانی آسمانی شد. او پس از چهار دهه مجاهدت خالصانه، مومنانه به وصل یار رسید. سردار سلیمانی تنها کسی بود که توانست نسل جدا شده از انقلاب را با آرمان های امام(ره) و نسل انقلابی و مومن متصل کند.

او کسی بود که همه اقشار جامعه اعم از احزاب سیاسی، سلبریتی، هنرمندان، دانشجویان، نوجوانان و جوانان او را قهرمان خود می دانستند و تنها مهره ای بود که طیف جامعه را یکدست کرده بود و او را از صمیم قلب دوست می داشتند. نه تنها در ایران بلکه در عراق و سوریه نیز از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار بود.

و حالا آخرش است دیگر، میخواهند منهدمان کنند و تجزیه و هرچی دیگر، بار دیگر تمرین میکنیم، مراقبت از یکدیگر را، با هم بودن را، داخلی باشد یا خارجی فرق نمیکند، هرکس خواست از یکدیگر دورمان کند را از خود برانیم.

حاج قاسم سلیمانی هیچ ربطی به کینه های ما از وضعیت کشورمان ندارد. هموطن ما میتواند منتقد رفع اقتصادی کشور باشد و لبریز ابهام از حوادث آبان و خسته از برخی دویدن ها و نرسیدن ها، اما داغدارسپهبد شهید هم باشد. اگر در هیچ چیز هم نظر نیستیم در حفظ وطن باید شبیه هم باشیم، عاقلانه است شبیه هم باشیم، امنیت بین المللی با مسائل داخلی متفاوت است،عاشقانه است وطن پرستی.

ایرانیان با همه ضعف هایی که در مدیریت کشور حس می کنند با وجود همه ظلم ها، فسادها، کاستی ها، برای تجلیل و قدردانی از سردارایران و قهرمان مقاومت به تشیع او می روند و رستاخیز و قیام تاریخی را رقم می زنند.ایران یکپارچه در جوش و خروش می شود،همه انتقام سخت را فریاد می زنند، همان فریادی که چندروزی است گردونه فلک را درنوردیده و به اقصی نقاط جهان هم رسیده است.

سردار شهید تا زنده بود درد جامعه داشت و همه مردم را در کنار یکدیگر و ایران را برای ایرانیان می خواست و برای دور ماندن دشمن غدار از مرزهای ایران مجاهدت های بسیار نمود، این مرد جانش را گذاشت از مرزهایمان مراقبت کند.

فرمانده را بیرحمانه و البته بزدلانه ، بی نزدیک شدن به او ترور کردن ، قصه پیچیده ای نیست، زلزله‌شهادت “حاج قاسم” آغازی بر پایان حضور تجاوزکارانه آمریکا در منطقه شد و پس لرزه‌های آن ترامپ را به گزافه گویی واداشت و از ماهیت داعشی او پرده برداشت، تهدید به تهاجم علیه اماکن فرهنگی_ که یادآور جنایت های داعش علیه مظاهر تمدن و فرهنگ کشورها بود نشان داد که رئیس جمهور کشوری چندصدساله که فاقد نمادهای فرهنگی، تمدنی وتاریخی است از نمادهای فرهنگی و تاریخی چند هزار ساله ایران که پرورش دهنده شیرمردانی چون”سردار قاسم سلیمانی” است، هراس دارد.

“حاج قاسم” افسانه نیست، او در میان ما و در زمان ما زیست و ثابت کرد که می توان انسانی به بزرگی “حاج قاسم سلیمانی ” بود، اما مهربانی با مردم را به اوج رساند وهرگز برروی مردم چهره درهم نکشید وبا آنها صادق وبی ریا بود. مسئولان و سیاست ورزان کشور “سلوک حاج قاسم” را الگو قرار دهند تاحدی که اطمینان یابند مردم در تشییع آنهاگواهی خواهند داد:” آدم خوبی بود!”

اکنون حاج قاسم در سن ۶۲ سالگی، با شهادت مظلومانه و پرواز شکوهمند عاشورایی خود، بزرگترین زلزله تاثیرگذار اجتماعی بعد از وقوع انقلاب اسلامی و ارتحال حضرت امام را، نه فقط در خاکریزهای مقاومت از کشمیر تا بالکان، بلکه در کل جهان ایجاد کرده است. زلزله‌ای که رجز بعثت دوباره انقلاب اسلامی در دومین گام جهانی را، در جهان بشریت طنین انداخت.

آی وطن و تن رنجور وطن، بازهم مثل همیشه یکی که عاشق مردمش بود رفت، ملت ایران چنین تلخی هایی کشیده است، تا به سر منزلت شیرینی برسد، آمریکا بداند دشمنشان یک سپاه و یک ارتش نیست یک ملت و یک کشور است. سردار ما عزیز بود وعزیز رفت. امروز، ایران بار دیگر یکی از فرزندان شایسته خود را با حسرت از دست داد و ما چه ناباورانه هر روز سیاهپوش امیدهای رفته ی خود میشویم.

در علمداری او چه رازیست که با شهادتش ایران قیامت میشود، با شهادت بانوی مظلوم ” فاطمه (س) “همسو میشود و چهلمین روز شهادت او ۲۲ بهمن است!واقعا حجم حوادث و پیچیدگی های امور پیرامون ایران غیر قابل باور است، ایران در برابر ستمی به بزرگی ترور رسمی یک ایرانی شجاع و مدافع وطن ” حاج قاسم” چه کند؟ ملت چه کند؟ سیاسیون چه کنند؟ هیچ نگوییم تا ترامپ باد غب غب بدهد و بیاید جلو دوربین بدترین توهین ها به ایران و ایرانی روا بدارد.؟ ایران منتظر ” انتقام سخت” است.

چقدر سرببرید و چقدر…؟
در این خاک
وجب به وجب پر از قاسم سلیمانی است.